اشتباهی که ۹۰ درصد آدما میکنن،با هدف یا بدون هدف داری زندگی میکنی؟

در تحقیقاتی که تو دانشگاه های خیلی خفن و بزرگ دنیا انجام شده، اومدن بررسی کردن، دیدن بالای 90 درصد آدمایی که از دانشگاه فارغ التحصیل میشن یا از دبیرستان فارغ التحصیل میشن؛ از آخرین مدرک تحصیلیشون به بعد، بالای 90 درصد آدم ها هیچ هدفی برای زندگی خودشون ندارن. هیچ مقصدی ندارن، هیچ رویایی ندارن. و نکته جالب و حایز اهمیتی که حال منو بد کرد میدونی چی بود؟

این بود زمانی که میان با این آدما حرف میزنن، از این آدما سوال می پرسن، یه سری تست هارو میگیرن، متوجه میشن که این آدما می پیوندد به یک خط روند و یک رفتار معیاری که جامعه داره برای اون ها تعیین می کنه. یعنی پسرها بعد از آخرین مدرک تحصیلیشون یا میرن سربازی یا مثلا اینطوری که دنبال یک کاری می گردن بعد میرن سر اون کاره بعد ازدواج می کنن بعد بچه دار شن. یعنی یک خط روند تکراری آدما تی می کنن برای زندگی کردن، برای ادامه دادن به زندگی.

هدف خودشون و انتخاب نمی کنن. به سمت رویای شخصی شون نمیرن. به سمت هدف شخصی شون نمیرن. که این نرفتن به سمت هدفاشون خودش دلایلی داره. از شکست خوردن میترسن، از ترد شدن میترسن، از نشدن میترسن، احساس عدم توانایی می کنن، احساس جبر می کنن که مثلا نه تو این مملکت نمیشه همچین کاری و کرد. تو این مملکت نمیشه ثروتمند شد، تو این مملکت نمیشه هنرمند شد. تو این مملکت نمیشه ورزشکار شد. تو این سن و سال نمیشه برم سراغی چیزی که بهش علاقه داشتم.

درد بدون درمان بی هدف زندگی کردنه

تا زمانی که هدف نداشته باشی احساس پوچی می کنی، احساس رضایت و در زندگی خودت نمی تونی تجربه کنی. تا زمانی که هدف نداشته باشی حال خوب و واقعی و نمی تونی تو زندگیت تجربه کنی. تو یه نمودار سینوسی هستی که با یه سری اتفاقا حالت خوب میشه با یه سری اتفاقا حالت بد میشه. یه سری اتفاقا می افته انگیزه میگیری، یه سری اتفاقا می افته فس میشی و نا امید میشی. عین بادکنک پف می کنی پر از انگیزه و حال خوب میشی، یه سوزن بهت می خوره انگیزت می خوابه حال خوبت از بین میره. نا امیدی نسبت به آینده. نگرانی، میترسی… و هزار تا از بهونه ها.

دقت کن دختر و پسر نداره ها. آخرین مدرک تحصیلی مونو که می گیریم و از مدرسه یا دانشگاه میایم بیرون هیچ مقصد و هدفی برای زندگی کردن نداریم. فقط می خوایم یه پول بخور و نمیری بیاد تو حسابمون. حالا می خواد از سمت پدرمادرمون بیاد، از سمت شوهر بیاد، می خواد نمیدونم از سمت حقوق بازنشستگی حقوق پدرت که مرحوم شده بیاد. بخای بری سرکار ماهی 3 تومن 4 تومن… 9 تومن 10 تومن در بیاری.

فقط یه آب باریکه ایی باشه که من بتونم زندگی کنم، دیگه بقیش مهم نیست. و در کل این روند من دارم غر میزنم که مملکت جامعه خانواده، ایکس ایگرگ جوری نیست که من بتونم به رویاهام و هدفام و خواسته هام و به ماشین و به خونه خوب و به زندگی خوب برسم… و لعنت به اون سیستم آموزشی که از دیفرانسل و از مشتق و از عربی و از زبان انگلیسی و از هندسه و… با تو حرف میزنه اما از هدفمند بودن با تو حرف نمیزنه. اما از اینکه تو باید دنبال رویاهای شخصی ت بری با تو حرف نمیزنه.

بیشتر بخوانید : فرق بین خیر و شر را از کجا بفهمیم؟

تو به این دنیا اومدی تا یک تاثیری از خودت بر روی زمین به جا بزاری

بزار آب پاکی و بریزم رو دستت! تو به این دنیا اومدی تا زندگی کنی، تو به این دنیا اومدی تا یه رویارو محقق کنی، تو به این دنیا اومدی که یه اثری از خودت به جا بزاری. تو به این دنیا اومدی تا یه کاری بکنی. منظور از اینکه تاثیری از خودت به جا بزاری این نیست که یک کار خارق العاده ایی مثل اختراع و موشک یا انسان ها برن تو ماه زندگی کنن نیستا! تو دلت می خواد بری نوازنده شی.

میری سه تارو یاد میگیری، میری سه تار میزنی، از یاد دادن سه تار پول در میاری. از سه تار زدن پول در میاری. همین موضوع بی اهمیت تو ذهن من و تو یه سری تاثیرات داره تو جهان پیرامون تو و سیاره ایی که توش داری زندگی می کنی که ممکنه هیچ وقت درک نکردی اینو و ممکنه منو تو هیچ وقت متوجه تاثیرش نشیم.

اما هرکدوم از من و شماها با به دنبال رویاهای شخصی خودمون رفتن با هدفمند زندگی کردنمون داریم بالاترین میزان راندمان و تاثیرگذاری و بر روی جهان هستی می زاریم و این خیلی به من اعتماد به نفس و حال خوب میده. که من با معلم شدنم، با مدرس شدنم، با سخنران شدنم، با محقق شدنم، دارم تاثیرمو بر روی جهان هستی میزارم. یعنی وارد مسیر رسالتم شدم. وارد مسیری شدم که ازش لذت میبرم. وارد مسیری شدم که عاشقش

هدفمند زندگی کردن یعنی لمس واقعی زندگی کردن

حالا راجع به اینکه چطوری باید پیدا بکنی مسیری و که عاشقشی، مسیری و که بهش علاقه داری و توی پستای بعدی صحبت می کنم اما می خوام اولین تلنگرو می خوام بزنم که آقا بدون هدف زندگی کردن واقعا مثل سرطان زندگی کردنه. بدون هدف زندگی کردن انگار پا نداری و داری زندگی می کنی، انگار چشم نداری و داری زندگی می کنی.

تو وقتی هدفمند زندگی کنی مصمم تری، با انگیزه تری، ناخودآگاه خوش شانس تری، ناخودآگاه حمایت جهان رو داری، ناخودآگاه حال بهتری داری، ناخودآگاه آدمای مناسب تری سر راهت قرار می گیرن. ناخودآگاه ثروت بیشتری سمتت میاد. وقتی هدفمند داری زندگی می کنی خودت و تمام سلول های بدنت از زندگی کردن لذت بیشتری می برین، معنی واقعی زندگی کردن و لمس می کنی.

بی هدفی کم کم تورو وارد مسیر پوچی و افسردگی می کنه

وارد خط روند و رفتار معیار اکثریت جامعه نشو که از مدرسه و آخرین مدرک تحصیلیشون که میان بیرون دیگه هیچ مقصدی ندارن. تازه تا اونجاشم ممکنه با فشار خانواده رفته باشن. تازه تا اونجا هم به خاطر اینکه بقیه رفتن و درس خوندن و لیسانس و فوق لیسانس گرفتن این دختر خانم یا آقا پسر رفته لیسانس و فوق لیسانس گرفته؛ وگرنه اصلا رشته ایی که خونده رو اصلا دوست نداشته و اصلا تو این مسیر چیزی یاد نگرفته، فقط رفته این مدرکارو بگیره که بگه منم لیسانس دارم بگه منم فوق لیسانس دارم.

یا فقط رفته که گیر مامان و باباش کم شه. یا مامان و بابائه قول داده که اگه لیسانس یا فوق لیسانس رو بگیره مثلا اینو برات می خریم، این حرکتو برات می زنیم. اینم فقط رفته اینو گرفته که اونارو داشته باشه و زندگیش رو گره زده به اون و وقتی میگره و میاد بیرون با یک دنیایی از سردرگمی و بلاتکلیفی روبرو میشه. وقتی از اون دانشگاه یا مدرسه میاد بیرون تازه متوجه میشه که خب! حالا الان این لیسانسمو دارم چکار کنم؟

خب الان زندگی چطوریه؟ یه سالم با رفیقاش میره بیرون، دور دور و کافه و قلیون و عشق و حال و تور و شمال و … و در نهایت از اونم خسته میشه و اونم براش عادی میشه و از اونجا احساس پوچی و افسردگی و نارضایتی از خودت شروع می شه. و امان از روزی که تو اون فاز و احساس گیر کنی!

زنده ماندن یا زندگی کردن؟ تفاوت زندگی با هدف و بدون هدف

پس همین الان که داری صدای منو می شنوی شروع کن به فکر کردن راجع به هدفی که در تو انگیزه بوجود میاره. شروع کن به فکر کردن راجع به رویایی که در کودکی داشتی و الان باورهای محدود کنندت اجازه نمیدن که به خودت اجازه بدی به سمت اون رویا حرکت کنی. اگر رویایی داری، اگر رویایی توی سرت هست بدون مسیر رسیدن بهش هم قطعا تو این جهان وجود داره.

اگر هدفی داری بدون که با هدف زندگی کردن یعنی زندگی کردن. بدون هدف زندگی کردن فقط زنده موندن و اکسیژن مصرف کردنه. تو با هدفمند بودنت به خودت به اطرافیانت به جامعه ت به جهان هستی داری کمک می کنی و از خودت داری انرژی و ارتعاش مثبت ساطع می کنی.

تغییر نگرش راهی به سوی معجزه ‌های زندگی

هر چیزی که تو به عنوان یک انسان بهش فکر کنی، راجع بهش حرف بزنی، بیشترین زمان و از نظر ذهنی بزاری، دقیقا آینده تو به همون تبدیل میشه. اگر امروز نگران پولی، اگه ترس پول داری، اگه همش داری غر میزنی، اگه همش منفی بافی و ناامیدی مطمعن باش آینده هیچ معجزه ایی برای تو به همراه نداره. اما اگر تصمیم داری زندگی تو تغییر بدی، تصمیم داری هدفمند باشی، تصمیم داری یه حرکتی بکنی، تصمیم داری به یه چیزی تبدیل بشی مطمعن باش که آینده معجزه های خوبی برای تو به همراه داره.

اگر تا الان مسیرتو به بطالت گذروندی، به بی هدفی گذروندی، به همین جوری زندگی کردن و همینجوری بیرون رفتن و همینجوری کار کردن و همین جوری الکی پول در آوردن و… گذروندی بدون ارزشمندترین دارایی خودت که زمان بوده رو از دست دادی. پلک میزنی میبینی 35 سالته 40 سالته نه ماشین مورد علاقه ت نه خونه مورد علاقه ت، نه رابطه مورد علاقه ت… هیچی! همه ی ابعاد زندگیت درب و داغونن.

جرأت کن و قهرمان زندگی خودت باش

پس همین الان بیا آجر اول و خودت بزار. از همین الان با جرات و جسارت انتخاب کن که قهرمان زندگی خودت باشی. انتخاب کن که نویسنده زندگی خودت باشی. انتخاب کن که یه هدف و تعیین کنی و به سمت اون هدف حرکت کنی. و آنچنان احساس شور و شعفو شوقو رضایتو حال خوبی توی وجودت تزریق میشه و می جوشه که با کلمات توصیف کردنی نیست! آدمای هدفمند آدمای درست و حسابی ان. آدمایی هستن که یه چیزی میشن. آدمای هدفمند خواسته هاشون تبدیل میشه به داشته هاشون. بدون هدف زندگی کردن یعنی فقط زنده بودن.