سلام به امپراطوری خانواده کبیر و وزین ارصلان

مناجات با خدا

خدایا، ای مهربان‌ترین خالق حکیم، ای هدایت‌گر من در تاریکی، راه را نشانم بده. مرا در مسیر خودت ثابت‌ قدم نگه ‌دار و به روح من بیاموز جز تو را به دلم راه ندهم. برای تو زندگی کنم، برای تو به همه خدمت کنم و برای تو بمیرم.

پروردگارا، سال ‌ها تشنه ‌ی شراب الهی تو بودم اما خودم را در شلوغی این زندگی خاکی مدفون کردم. از تو دور شدم انکارت کردم تو را مقصر همه‌ی چیزها دانستم، اما در نهایت تسلیم شدم و پذیرفتم که جز تو سرنوشتی نخواهم داشت.

ای خالق من، معبودم، روح و ذهنم پرشده از افکار بی‌ معنی و پوچ که هیچ ثمری برای زندگی‌ام ندارند، به من آرامشی عطا کن که بند بند وجودم را در تو گم کنم و خودم را در کلمات تو معنا بخشم.

ای یگانه معشوق حقیقی، ستایش تو نه برای توست بلکه برای من آشفته‌ حال است که جز تو معبودی ندارم، آرامشم ده که بادلی روحانی تو را یاد کنم هر لحظه و هر ثانیه به تو فکر کنم و فقط تو را در زندگی‌ام ببینم و بخوانم و بجویم.

بیشتر بخوانید : خودت باش، ربات نباش

خداوندا، مرا وسیله‌ی صلح و آرامش خود قرار بده، بگذار در جایی که نفرت وجود دارد عشق بکارم و در جایی که آسیبی وارد آید ببخشایم، در جایی که شک و تردید وجود دارد ایمان بیاورم، در جایی که نا امیدی هست امیدواری بدهم، در جایی که تاریکی هست روشنایی بیاورم، درجایی که غم و اندوه هست شادی به بار آورم.

ای پروردگار عالم، به من تسلی بده، ای تسلی‌ بخش، به من درک و فهم بده، ‌ای دانای فهیم، به من عشق عطا کن ای خدای رحمان. چون از بخشیدن است که دریافت می‌کنیم به سبب بخشیدن است که بخشیده می ‌شویم و به سبب مرگ است که برای زندگی جاودان متولد می‌شویم.

خدایا، ایمانم را به من برگردان کاری بکن که من هم ابزار اراده‌ی تو باشم. به من فرصتی بده تا در خودم عشق را پیدا کنم، این عشق مرا به تو می‌رساند.

خدایا، عشق مرا درک کن، کمکم کن تا عشق تو را در دلم زنده کرده و آن را به تمام مخلوقاتت هدیه کنم. چرا که عشق باید در خلقت تو پخش شود.

خدایا، به من بیاموز که چگونه برای همه‌ ی مخلوقاتت اشک عشق بریزم تا شاید بتوانم همه‌ ی آن ‌ها را هم چون خود ببینم و عاشقشان باشم.

خدایا، عمر مرا در راه شناخت تو و خدمت به بندگان تو بگذران که آرامش ناب الهی‌ات با دعای خیر بندگانت میسر خواهد شد.

خدایاا، ای مهربان‌ ترین مهربانان، ای کسی که بی‌ مقدار روزی می‌دهی و بی‌دلیل می ‌بخشی، گناهان مرا ببخش و دل مرا از هرگونه ناپاکی و پلیدی و شهوت پاک‌کن.

خداوندا، ای بزرگوار هستی‌ بخش، ای خالق باشکوه، ای کسی که نام تو آرامش‌بخش دل ‌هاست. آفرینش تو سراسر حکمت است و این بی ‌تابی دلم برای تو هم از حکمت رحیمانه توست، بی ‌تابی برای تو شیرین است، بی‌ تاب ‌ترم کن.

خداوندا، ای توانگری که همتا نداری، ای کسی که لطف تو بی‌ انتهاست، این سعادتی که تو را می‌خوانم و صدایت می‌کنم هم از لطف توست، به من بینشی عطا کن که خدای درونم را دریابم و شایسته‌ی اشرفی مخلوقاتت باشم.

خداوندا، ای شنوای دعای ما، ای کسی که همیشه توبه پذیری، سال ‌ها بی تو زندگی کردم و امروز پشیمانم، ندامتم رو بپذیر و هدایتم کن به راهی که هرلحظه‌اش تو باشی و مقصدش هم تو.

ای خالق من، نفس‌هایم به شماره افتادن، دردم تو بودی و درمان نیز تو، دریغ ازایمانی که مرا به سمت تو هدایت کند، افسوس از دلی که تو را نمی پذیرفت، افسوس از عمری که گذشت تا بیاموزم جز تو پناهی ندارم.

خداوندا، بازیچه ‌ی دنیا بودم و ندانسته تو را پس می ‌زدم امروز پشیمان به آخر خط رسیده و می ‌خواهم پناهم دهی. من بیمار را جز تو چه طبیبی هست؟ درد مرا جز یاد تو چه تسکینی هست؟

ای آفریدگار من، ای مظهر تمام پاکی ‌ها مرا وسیله ای قرار ده که مردمانت را یاد تو بی اندازم، مرا وسیله‌ای قرار ده که حکمتت را در خلقتت بگسترانم و خودم را در خدمت به مخلوقاتت سیراب کنم.

ای نور ملکوتی، تمام وجودم را در عبادت محو کن و رویای نیایش هرلحظه‌ات را در سرنوشتم تعبیر کن، قلبم را آن ‌چنان پاک‌کن که هر مخلوقت را بر خود ترجیح دهم و در نهایت رضایت تو بر هر نفسم جاری شود.

الهی‌ ای نور آسمانی، ای خالق دو عالم، ای پاک ‌ترین هستی‌ بخش، ما به تو محتاجیم و خود نمی‌دانیم، دستمان را بگیر، به روحمان برکت ده وزندگی‌مان را با آرامش آسمانیت مطهر کن.

ای آفریدگار مطلق، ای یگانه‌ی بی‌همتا، من از زندگی تباه‌شده‌ی خود به‌سوی تو آمده‌ام، نا امیدم از همه‌کس و فقط تو را می‌خوانم. به من توفیق ده یادت را، مرا به نور نیایشت جلا بخش.

خدایا، ای متعال، ای بخشنده‌ی دانا، امروز بیش ‌از پیش در خودم گمشده‌ام، امروز بیشتر از همیشه به تو محتاجم، که چراغ راهم باشی و در این پیچ‌ و تاب تردید و نا امیدی مرا به ‌سوی خود بکشانی.

پروردگارا، ای خداوند ماه و خورشید، گرمابخش وجودم باش، دلم را به حضورت آرام کن، به من ایمانی عطا کن که اگر لحظه‌ای به یادت نباشم به درگاهت اشک‌ ریزان توبه کنم.

ای خداوندی که تو را آن‌چنان‌که باید نمی ‌خوانیم اما طلب کارانه صدایت می‌کنیم و تو پدرانه به ناله ‌های ما گوش می ‌دهی و دستان نوازشت را بر ما عطا می‌کنی.

ای خداوندی که از جفای مخلوقت می‌گذری و همچنان درهای بهشتت را بر روی ما باز می‌گذاری. ما آدمیان از این ‌همه خوبی تو گریزانیم و خود نمی‌دانیم که چه جهنمی را بر خود برگزیده‌ایم.

ای خداوندی که همیشه یادت را بر دل‌آشفته‌ی ما زنده نگه می‌داری، امروز محتاج توأم و به درگاهت دعا می‌کنم که احتیاجم به تو را در بندبند وجودم گسترش دهی. جز تو چه می‌ توانم بخواهم، جز تو چه برایم کافی است ؟ تو را به تمام خلقتت قسم می‌ دهم که دستم را بگیر و هدایتم کن. دیگر توان دوری از تو را ندارم، خودت را مقصد نهایی‌ام قرار ده خداوندا. معبودم، و من بنده‌ی تو و فرزند بنده‌ی توأم، در برابرت ایستاده‌ام به ‌وسیله‌ی بزرگواری‌ات به حضرت تو متوسلم.

معبودم، بنده‌ای هستم که به درگاهت از آنچه که با آن رو به ‌رو بوده‌ام از کمی حیایم، از مراقبتت نسبت به من بیزاری می‌ جویم و از تو درخواست گذشت می‌کنم، زیرا گذشت صفتی است درخور کرم توست.

معبودم، برایم نیرویی نیست که خود را به‌ وسیله ‌ی آن از عرصه‌ی نافرمانی ‌ات بیرون برم مگر آنکه به محبتت بیدارم سازی و آن‌ چنان‌که خواستی باشم. پس تو را سپاس می‌گذارم برای اینکه در آستانه‌ی بزرگواری‌ات واردم کردی و هم اینکه دلم را از آلایه‌ های بی‌ خبری از حضرتت پاک نمودی.

معبودم، بر من نظر کن. نظر بر کسی که صدایش کردی و تو را اجابت کرد و به یاری‌ات به کارش گماشتی و او از تو اطاعت کرد. ای نزدیکی که از فریفتگان دور نمی ‌شود و ای سخاوتمندی که از امید بستگان به پاداشش دریغ نمی‌ورزد.

معبودم، قلبی به من عطا کن که اشتیاقش او را به تو نزدیک کند و زبانی که صدقش به‌ جانب تو بالابرده شود و نگاهی که حق بودنش او را به تو نزدیک نماید. کسی که به تو شناخته شد، ناشناخته نیست، آنکه به تو پناهنده شد خوار نیست و هرکه را تو به آن روی آوردی برده نیست. آن‌که به تو راه جوید راهش روشن است و آنکه به تو پناه جوید در پناه توست و من به تو پناه آوردم ای معبودم. پس گمانم رو از رحمتت ناامید مکن، و از مهربانی‌ات محرومم نساز .

معبودم، در میان اهل ولایتت برنشانم، نشاندن آن‌ که به افزون شدن محبتت امید بسته.

معبودم، شیفتگی به ذکرت را پیوسته به من الهام کن و همتم را در نسیم کامیابی نام ‌هایت و جایگاه مقدست قرار ده.

معبودم، به‌ حق خودت بر خودت مرا به جایگاه اهل طاعتت و جایگاه شایسته برساخته از خوشنودی‌ات برسان، زیرا که من نه بر دفعی از خود قدرت دارم و نه بر نفع خویش مالک هستم. من بنده‌ی ناتوان و گنه‌کار توأم و برده ‌ی توبه‌کننده به پیشگاهت، مرا از کسانی که رویت را از آنان برگرداندی قرار نده و نه از کسانی که غفلتشان بر بخشش ات محرومشان نموده.

معبودم، کمال جدایی از مخلوقات را برای رسیدن به خودت به من ارزانی کن و دیدگان دل‌ هایمان را به پرتوی نگاه به‌سوی خویش روشن کن تا دیدگان دل پرده‌های نور را دریده و به سرچشمه‌ی عظمت دست یابند‌ و جان‌هایمان آویخته به شکوه مقدست گردد.

خدایا، مرا از کسانی قرار ده که صدایشان کردی، پس پاسخت دادند به آن ‌ها توجه فرمودی، پس در برابر بزرگی‌ات مدهوش شدند پس با آنان راز پنهان گفتی و آنان آشکارا برای توکار کردند. بر خوش ‌بینیم ناامیدی و یاس را چیره نسازم و امیدم از زیبایی کرمت قطع نشود.

معبودم، اگر خطاهایم مرا از نظرت انداخته به خاطر حسن اعتمادم بر تو از من چشم‌پوشی کن. اگر گناهان از جایگاه شرافتمندانه‌ی لطفت مرا پایین آورده اما یقین به کرم عطوفتت هشیارم کرده. اگر غفلت از آماده شدن برای دیدارت به خوابم فرو برده ولی معرفت به نعمت ‌های کریمانه‌ات مرا بیدار ساخت. اگر بزرگی مجازاتت مرا به‌سوی آتش فراخوانده، هرآینه ‌ی ثواب برجسته‌ات مرا به ‌سوی بهشت دعوت کرده.

معبودم، از تو می‌خواهم و به پیشگاهت زاری نموده و شوق می‌ ورزم و از تو می‌خواهم که بر محمد و خاندان محمد درود فرستی و مرا از کسانی قرار دهی که ذکرت را همواره  بر زبان ‌دارند، پیمانت را نمی‌ شکنند و از سپاست غافل نمی‌ شوند و فرمانت را سبک نمی‌شمارند.

خدایا، مرا به نور عزت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم و از غیر تو روی‌گردان شوم و از تو هرسان و بر حذر باشم.

ای دارای بزرگی و رفعت و محبت.

و درود خدا و سلام بسیار او بر محمد فرستاده‌اش و بر خاندان پاکش باد.

خانواده ارصلان یک سبک زندگیست.